Problem
Bodljobradi rak F. limosus (Rafineskue, 1817), ranije Orconectes limosus, je autohtona vrsta u istočnom delu Severne Amerike.
20+
Država
F. limosus je u Evropu introdukovan pre više od jednog veka, a u poslednje dve decenije prisustvo ove vrste je potvrđeno u više od 20 evropskih zemalja.
Inicijalna ekspanzija ove vrste na Evropskom kontinentu nastala je kao rezultat ljudske aktivnosti. U Evropi je prvi put introdukovan 1890. godine, u Poljskoj za potrebe akvakulture kako bi nadomestio nedostatak lokalnog autohtonog raka Astacus astacus koji je u to vreme doživljavao ozbiljnu redukciju. Kasnije je uveden u nekoliko evropskih država iz istog razloga (Nemačka, Francuska, Mađarska, Austrija).
Bodljobradi rak se smatra jednom od najinvazivnijih vrsta u slatkovodnim ekosistemima Evrope i nalazi se na listi invazivnih vrsta koje izazivaju zabrinutost u EU. Prvi nalaz ove vrste u Srbiji je evidentiran u Dunavu kod Apatina 2002. godine. Danas se ova vrsta nastanila duž celog toka Dunava i njegovih pritoka. Uzimajući u obzir dostupne podatke i visoku stopu rasprostranjenosti, može se pretpostaviti da je njen invazivni opseg u Srbiji širi nego što je dokumentovano, sa tendencijom visokog stepena ekspanzije u budućnosti.
Negativni uticaj
Bodljobradi rak je svaštojeda vrsta, budući da je u stanju da dostigne veliku gustinu, može uticati na domaće makrobeskičmenjake i makrofite, što može imati negativne posledice po biodiverzitet. Karakterišu ga velika brzina širenja, sposobnost kretanja po zemljištu, brzo sazrevanje, kratak životni vek, visoka plodnost, dva perioda parenja, što olakšava brz rast populacije, dajući mu visok invazivni potencijal.
